Walka gigantów: motywacja wewnętrzna czy zewnętrzna – kto wygra?
- Motywacja Wewnętrzna czy Zewnętrzna
- Silniejsza Motywacja Która
- Wewnętrzna vs Zewnętrzna Motywacja
- Dylematy Motywacji Która Dominuje
- Zmagania z Motywacją Wewnętrzną i Zewnętrzną
„Motywacja wewnętrzna czy zewnętrzna – która górą? Odkryj, który rodzaj motywacji napędza Cię do działania!”
Motywacja Wewnętrzna czy Zewnętrzna
W obszarze psychologii i rozwoju osobistego dwa kluczowe rodzaje motywacji są często porównywane: motywacja wewnętrzna i zewnętrzna. Motywacja wewnętrzna pochodzi z nas samych, jest to siła napędowa, która wynika z personalnego dążenia do osiągnięcia celu lub spełnienia swoich pasji. Na przykład, kiedy uczymy się języka obcego, ponieważ fascynuje nas jego kultura lub powiedzenie szachisty, który spędza godziny na doskonaleniu swojej strategii dla miłości do gry.
Z drugiej strony, motywacja zewnętrzna jest popychana przez bodźce pochodzące spoza jednostki. Przykłady takiej motywacji mogą obejmować pracowanie nad sobą dla uznania innych lub uczenie się do egzaminu pod presją nagrody lub kary od nauczyciela czy rodziców. Która forma motywacji jest silniejsza? Zależy to od różnych czynników i kontekstu – ale wiele badań sugeruje, że motywacja wewnętrzna ma bardziej trwały wpływ na nasze zachowanie,
Często można spotkać przypadek mieszanej formy tych dwóch typów motywacji. Wyobraźmy sobie sportowca trenującego dla złotego medalu (motywacja zewnętrzna), lecz jednocześnie kierującego się swoją miłością do sportu (motywacja wewnętrzna). W ten sposób, równoczesne wykorzystanie obu form motywacji może prowadzić do najwyższej efektywności.
Pamiętajmy jednak, że niezależnie od rodzaju motywacji, kluczem jest znalezienie balansu. Zbyt duże poleganie na jednym rodzaju może prowadzić do wypalenia lub braku zadowolenia, bez względu na osiągnięcia.
Silniejsza Motywacja Która
Porównując motywację wewnętrzną i zewnętrzną, zasadniczo można powiedzieć, że obie mają swoją rolę do odegrania. Z jednej strony mamy motywację wewnętrzną – jest to typ motywacji, który bierze się z naszych własnych pragnień i ambicji. To dążenie do samorealizacji, spełnienia osobistych celów lub po prostu satysfakcji płynacej z wykonywanej pracy.
Z drugiej strony, mamy motywację zewnętrzną – rodzaj stymulacji do działania pochodzący od czynników spoza nas. Mogą to być nagrody materialne, status społeczny czy presja innych osób. Chociaż są osoby które twierdzą że tylko jedna forma jest prawdziwie efektywna i zdrowa dla psychiki człowieka a na dłuższą mete silniejsza- zgadzacie się Państwo?
- Proces samorealizacji i autorozwoju pcha nas naprzód przez żądzę poprawy – taka siła napedowa jest często bardziej trwała niż coś co oferuje nam otoczenie.
- Ale nie zapominajmy o wpływie środowiska na kształtowanie zachowań. Presje społeczne mogą skutkować ciężką i nieustanną pracą prowadząca do wielu sukcesów, choć może nie zawsze przynosi to prawdziwe poczucie spełnienia.
Dlatego też trudno jednoznacznie stwierdzić, która forma jest silniejsza. Wszystko zależy od indywidualnych cech charakteru, temperamentu i doświadczeń życiowych. Dobrą praktyką jest rozwijanie obu form motywacji w naszym życiu: dążenie do osobistych celów (motywacja wewnętrzna) oraz dbanie o relacje społeczne i odpowiedzialność (motywacja zewnętrzna).
Wewnętrzna vs Zewnętrzna Motywacja
W świecie psychologii terminy „motywacja wewnętrzna” i „motywacja zewnętrzna” odnoszą się do dwóch różnych typów motywacji, które popychają nas do działania. Motywacja wewnętrzna pochodzi od nas samych; to jest pasja, zainteresowanie, ciekawość czy dążenie do samoaktualizacji. Działa na zasadzie własnej satysfakcji wynikającej z wykonywanej czynności, bez oczekiwania nagrod lub pozytywnego reagowania przez innych.
- Pochodzenie: Jest generowana przez nasze prywatne myśli, uczucia i przekonania.
- Działanie: Pobudza nas do podejmowania działań dla samego procesu lub korzyści towarzyszących temu procesowi.
Z drugiej strony motywacja zewnętrzna polega na skłanianiu nas do podjęcia konkretnej akcji poprzez obietnicę nagrody lub uniknięcia kary. Wiąże się ona często z presją społeczną czy oczekiwaniami innych osób względem nas. Ta forma motywacji może przybrać formę ocen szkolnych, pochwał ze strony przełożonego czy gratyfikacji materialnej.
- Pochodzenie: Jest nakładana przez siły zewnętrzne – ludzi, zasady społeczne, nagrody i kary.
- Działanie: Skłania nas do podjęcia określonej akcji w celu osiągnięcia wyniku postrzeganego jako nagroda lub uniknięcie konsekwencji postrzeganej jako kara.
Dylematy Motywacji Która Dominuje
Trwa wiekuisty spór dotyczący tego, która forma motywacji jest silniejsza – wewnętrzna czy zewnętrzna. Każda ze stron ma swoje prawdy i mitologie, które ją umacniają i które często omawia się na różnych szczeblach psychologicznych czy menedżerskich. Wszystko to prowadzi do pytania: Która forma motywacji dominuje?
Motywacja wewnętrzna opiera się na chęci realizowania głównych wartości osobistych, spełnianiu pasji oraz pokonywaniu wyzwaniach stojących przed nami. Działa ona jakostabilny napęd kreujący poczucie satysfakcji i spełnienia nie bylejako. Natomiast motywacja zewnętrzna wynika z otaczającego nas mundu najczesciej jako reakcja na bodźce takie jak nagrody materialne, pochwały lub przymusy społeczne.
- Motywacja wewnętrzna pojawia się gdy działamy według własnego przekonania, gdy mamy swobodę wyboru
- Natomiast motywacja zewnENTRZNA PRZYCHODZI GŁÓWNIE OD INNYCH LUDZI I MOŻEZ SKOŃCZYĆ SIĘ SZYBKO JEŚLI WSPIERAĆ JAMOTY** akowana przez wpływy środowiskowe takie jak oczekiwania społeczne, nagrody czy kary.
- Niezależnie od typu motywacji ważne jest to, aby była ona dostosowana do indywidualnych potrzeb danej osoby. Tylko wtedy możliwe staje się osiągnięcie długotrwałego sukcesu.
Podsumowując wedle większości ekspertów z dziedziny psychologii i zarządzania potężną moc ma wewnętrzna motywacja ale nie można pomijać roli obserwowanej zachowań innych tupu nagród itd – nie jest to więc kwestia albo-albo a twórczego łączenia tych dwóch sił dla jasno postawionego celu.
Zmagania z Motywacją Wewnętrzną i Zewnętrzną
Motywacja, to nieodłączny element naszego życia, który napędza nas do działania. Możemy wyróżnić dwa jej rodzaje: wewnętrzną i zewnętrzną. Motywacja wewnętrzna powstaje, gdy działanie lub cel ma dla nas wartość osobistą. Jest to motywacja wynikająca z zadowolenia płynącego z samej rzeczy – uczymy się nowego języka, ponieważ cieszymy się procesem nauki; biegniemy, bo czujemy satysfakcję z pokonanych kilometrów. Z kolei motywacja zewnętrzna jest podyktowana nagrodami lub karą. Na przykład pracujemy nad projektem, żeby otrzymać premię czy uniknąć krytyki przełożonego.
Która jednak jest silniejsza? To pytanie sama w sobie może być mylące. Wiele dowodów sugeruje, że motywacja wewnętrzna jest potężniejsza i bardziej trwała – miejsce wiary we własne moce i pasja prowadzą do większej produktywności i wydajności pracy oraz szczęścia. Niemniej jednak motywacja zewnętrzna również ma swoje miejsce – umożliwia nam przetrwanie i spełnienie podstawowych potrzeb ludzi stojących na niższych szczeblach hierarchii Maslowa. Hierarchii tej używaciey do opisu priorytetu różnych potrzeb człowieka. Obie są niezbędne w naszym życiu, jednak aby móc czerpać prawdziwą radość z podejmowanych działań, to motywacja wewnętrzna gra kluczową rolę.